حضرت داوود به خدا گفت : همنشين من در بهشت كيست ؟ به نظر مي رسيد كه همنشين او در بهشت يك پيامبر يا عابد يا زاهد باشد. به داوود خطاب شد كه همنشين تو در بهشت يك زن خانه دار است.

حضرت داوود به خدا گفت : همنشين من در بهشت كيست ؟ به نظر مي رسيد كه همنشين او در بهشت يك پيامبر يا عابد يا زاهد باشد.
به داوود خطاب شد كه همنشين تو در بهشت يك زن خانه دار است. تعجب حضرت داود (عليه السلام) موجب شد به خانه آن زن برود و دق الباب كند.

زن از خانه بيرون آمد تا حضرت را ديد گفت :

آيا در مورد من وحي رسيده است كه به خانه من آمده اي ؟

حضرت داود (عليه السلام) فرمود: آري .

زن گفت : آن چيست ؟

حضرت داوود فرمود: آن وحي الهي است در فضيلت تو.

زن گفت : او من نيستم ، شايد زني همنام من باشد، چون من لياقت آن را ندارم .

حضرت داوود فرمود: آن زن تو هستي .

زن گفت : به خدا كاري كه مرا به چنين موفقيت رسانده باشد از خود نمي بينم.

حضرت داوود (عليه السلام) به او فرمودند: اندكي از زندگي خود را برايم بگو.

زن گفت : هر درد و زيان و رنجي به من مي رسد صبر مي كنم و صبر كردم حتي از خدا نخواستم آن را برطرف سازد و براي صبرم پاداش نخواستم و همواره شكر خدا را نمودم من راضي به رضاي خدا هستم و هيچ وقت از خدا ناراضي نبودم.
حضرت فرمودند: به او گفتم به همين خاطر به چنين مقامي رسيدي .

نقل از كتاب سفينة النجاة

پس اين طور نيست كه بطور مطلق اگر كسي چيزي از خدا بخواهد ، خدا به او بدهد . مالكيت از آن خداست و اگر تسليم خواسته خدا باشيم و از روي محبت او را بخوانيم او بهترين ها را برايمان محقق مي كند و بايد هم در آسايش وهم سختي دعا كنيم و راضي به رضاي او باشيم.

راضي بودن به رضاي الهي و تسليم امر او بودن از جايگاه ويژه اي برخوردار است. اين در حالي است كه در تمامي لحظات زندگي توصيه به دعا و درخواست از خداوند شده است.

امير مؤمنان حضرت علي عليه السلام مي فرمايد: محبوب ترين چيز نزد خدا دعا است . آيا بايد به دعا وعرض نياز، به عنوان يك وظيفه نگاه كرد يا فقط مساله رفع حاجت مطرح است؟ اگر يكي از دوستان ما فقط زماني به ديدار ما بيايد و يا تلفني ارتباط برقرار كند كه كاري با ما دارد و چيزي مي خواهد چه احساسي به ما دست مي دهد؟ اين كار تصوير خوشايندي در ذهن ما ايجاد نمي كند و اينكه او ما را به خاطر خودمان نمي خواهد را القا مي كند. در رابطه با خداوند هم همينگونه است؛ همان طور كه ما اگر با اقوام و يا دوستان خود ارتباط قلبي داشته باشيم با او با محبت رفتار كرده و همواره احوال اورا جويا شده و به ديدارش برويم با خدا نيز نبايد فقط با حاجت سخن بگوييم. زيبايي دعا به انس و محبت به خداوند است. در اين صورت حتي اگر تقاضايي هم داشته باشيم زيبا است.

واگر هم حاجتي داريم و از خداوند مي خواهيم آن را برآورده كند نبايد توقع داشت كه حتما برآورده شود و روح تسليم و رضا بايد در همه ي دعاها و نيايش هاي ما باشد. اگر درخواستي از بزرگ به كوچك باشد به آن امر مي گويند ولي اگر كوچكتر از بزرگتر درخواستي داشته باشد به آن دعا مي گويند . افرادي كه جاهل هستند در دعايشان حاكميت و آمريت وجود دارد. اين افراد به خدا مي گويند كه حتما بايد اين خواسته ي من را برآورده بكني .اصرار در مسائل معنوي و مادي خوب است ولي اهم رضاي خداست .

آيت الله العظمي مكارم شيرازي :

بسمه تعالي

ازآنجا كه تعيين مفاسد اين كار ازفوائد آن بيشتر است ومنشاء مفاسد جديدي درجامعه ما كه متاسفانه درگير مفاسدمختلفي است خواهد شدوباتوجه به اينكه ضرورتي براي اصل اين كار نيست بنابراين شركتهاي خصوصي و دولتي بايد ازآن خودداري كنند.
هميشه موفق باشيد.

ناصر مكارم شيرازي ۹۱/۵/۲2 

آيت الله العظمي سبحاني :

بسمه تعالي

قرار گرفتن چنين گوشي هاي موبايل دردست جوانان اعم از دختر وپسرمفاسدزيادي دارد؛بايد ازخريد و فروش آن جلوگيري شودونبايددولت چنين امكاناتي دراختيار مردم قراردهد.فوايدجزئي درمقابل اين مضرات بسيار كوچك است.

والله العالم ۳۰ ذي الجه ۱۴۳۳

آيت الله العظمي نوري همداني:

سلام عليكم

باتوجه به اينكه مفاسد اين كار زياد است و امكان ازهم گسستن اساس خانواده ها نيز هست، بعلاوه اينكه عفت عمومي را مورد تهديد قرارميدهدبنابراين اقدام به آن جايز نيست.

حسين نوري همداني ۹۱/۹/۸ 

آيت الله العظمي علوي گرگاني:

بسمه تعالي

نظربه اينكه نسل سوم اپراتورهاي تلفن هاي همراه با آموزه اي ديني درتضاد است ومي تواندعفت عمومي جامعه و نظم حاكم برآن را خدشه دار وخانواده هابه ورطه نابودي اخلاقي وبنياني بكشدوازنصب وراه اندازي اين اپراتور چه از طرف دولت وچه ازجانب بخش خصوصي بصلاح نيست. وهرگونه اقدامي دراين مسير خلاف شرع است البته لازم به ذكر است كه ما درصددتخطئه اصل اصل فناوري نيستيم بلكه ازآن جهت كه اين صنعت زيان وضررهاي فراواني مي تواند براي جامعه اسلامي چه از جهت امنيت اخلاقي وچه ازجهت سياسي وديني داشته باشدوتهديدكننده بنيان كننده خانواده است؛ راه اندازي اين اپراتور را جايز نمي دانم.

آيت الله علوي گرگاني 

حديث قدسي:

من شش چيز را در شش جا قرار دادم، ولي مردم آن را در شش جاي ديگر طلب مي كنند وهرگز به آن نمي رسند:

من علم را در گرسنگي قرار دادم ، ولي مردم آن را در سيري دنبال مي كنند.

من عزت را در نماز شب قرار دادم ، ولي مردم آن را در دستگاه سلاطين مي جويند.

من ثروت را درقناعت قرار دادم ، ولي مردم آن را در كثرت مال طلب مي كنند.

من استجابت دعا را درلقمه حلال قرار دادم ، ولي مردم آن را در قيل وقال دنبال مي كنند.

من بلند مرتبگي را درتواضع قرار دادم ، ولي مردم آن را درتكبر مي طلبند.

من راحتي را در بهشت قرار دادم ، ولي مردم آن را دردنيا طلب مي كنند .

آيه :

وَ مِنَ الْنَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتغَآءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ

ترجمه :

و از مردم كسي است كه براي كسب خشنودي خدا، جان خود را مي ‏فروشد و خداوند

نسبت به بندگان مهربان است.

نكته :

ابن‏ ابي ‏الحديد كه از علماي قرن هفتم اهل‏ سنّت است، در شرح نهج‏ البلاغه خود آورده

است: تمام مفسّران گفته‏ اند اين آيه درباره علي‏ بن‏ ابي‏طالب عليه السلام نازل شده است كه

در ليلةالمبيت در بستر رسول خدا صلي الله عليه وآله خوابيد و اين موضوع در حدي از

تواتر است كه جز كافر يا ديوانه آنرا انكار نمي‏كند. [595]

مشركانِ مكّه، قرار گذاشتند از هر قبيل ه‏اي يك نفر را براي كشتن پيامبر صلي الله عليه

وآله انتخاب كنند و آن حضرت را دسته جمعي از بين ببرند تا بني‏ هاشم به خون خواهي او

قيام نكنند و با اين عمل از دعوت پيامبر راحت شوند. پيامبر صلي الله عليه وآله از نقشه‏ ي

آنان با خبر شد و علي عليه السلام براي اينكه پيامبر به سلامت از مكّه خارج شود، در

بستر ايشان خوابيد و اين آيه در شأن آن حضرت نازل گرديد. [596]

همين كه علي عليه السلام در آن شب خطرناك به جاي پيامبر خوابيد، خداوند به دو فرشته‏

ي خود، جبرئيل و ميكائيل فرمود: كداميك از شما حاضريد فداي ديگري شويد؟! هيچكدام

از آنها حاضر نشدند. خداوند فرمود: اينك مشاهده كنيد كه چگونه علي‏ بن‏ ابي‏طالب عليه ا

السلام حاضر است جان خود را فداي رسول خدا كند.

گاهي بايد براي احياي يك معروف و يا محو يك منكر، جان را تسليم كرد. حضرت علي

عليه السلام فرمودند: كسي كه در راه امر به معروف و نهي از منكر كشته شود، يكي از

مصاديق اين آيه است. [597]

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

595) شرح نهج‏البلاغه، ج‏13، ص‏262.

596) بسياري از علماي اهل سنّت، به اين فضيلت علي عليه السلام اقرار كرده‏اند كه

علاّمه اميني »ره« در الغدير )ج‏2، ص 48) آنان را نام برده است، از آن جمله امام

احمدحنبل، در مسند خود )ج‏1، ص‏348) مي‏باشد. صاحب تفسير اطيب‏البيان مي‏نويسد: در

كتاب غايةالمرام، بيست حديث آمده كه نُه حديث از علماي اهل سنّت و يازده حديث از

علماي شيعه است و اين آيه را درباره‏ي فداكاري حضرت علي عليه السلام دانسته‏اند. در

تاريخ طبري، )ج‏2، ص‏373) نيز كه از نوشته‏هاي قرن سوم است، ماجراي خوابيدن

حضرت علي عليه السلام در بستر رسول خدا صلي الله عليه وآله نقل شده است. همچنان

كه تاريخ يعقوبي )ج‏2، ص‏39) موضوع را به صراحت بازگو مي‏نمايد. در شرح

نهج‏البلاغه ابن‏ابي‏الحديد )ج‏4، ص‏73) آمده است: معاويه چهار هزار درهم پول داد تا

بگويند اين آيه در شأن ابن‏ملجم نازل شده است!. تفسير نمونه، ج‏2، ص‏49.

597) تفسير صافي، ج‏1، ص‏241.

پيام ها :

1- نااهل، حرفش زيباست وانسان را به تعجّب وا مي‏ دارد، ولي مؤمن، عملش دنيا را

متعجّب مي‏كند. «من‏النّاس مَن يعجبك قوله»، «من‏النّاس مَن يشري نفسه»

2- ياد ايثارگران را زنده بداريم. «من الناس من يشري»

3- پيش مرگِ اولياي خدا شدن، يك ارزش است. «من الناس من يشري»

4- بزرگ‏ترين سود آن است كه انسان بهترين متاع را كه جان اوست به خالق خود

بفروشد، آن هم نه براي بهشت و يا نجات از دوزخ، بلكه فقط براي كسب رضاي او.

«ابتغاء مرضات اللّه»

5 - در راه خدا، استقبال از خطر و آمادگي براي جانفشاني همچون دريافت خطر است. با

توجّه به شأن نزول آيه، ستايش از كسي است كه جان خود را در معرض خطر قرار داد،

هرچند حادثه‏ اي اتفاق نيفتاد. «من يشري نفسه...»

6- رأفت خداوند، بهترين پاداش است. خداوند براي هركاري پاداشي قرار داده است، امّا

در اين آيه مي‏ فرمايد: خداوند رئوف است. «اللّه رئوف بالعباد»

«لا يَزَال الدّعاء مَحجُوباً حَتّي يُصَلّي عَلَي مُحَمد وَ آلِ مُحمد»3

پيوسته دعاء بر حجابي مستور است تا كه بر محمد و آل او درود فرستاده شود. از همان امام همام نقل شده كه فرمود:

«من كانت له الي الله عزوجل حاجه، فليبدء بالصلوه علي محمد و آله، ثم يسئل حاجته، ثم يختم بالصلوه علي محمد و آل محمد؛ فان الله عزوجل اكرم من آن يقبل الطرفين و يدع الوسط، اذا كانت الصلوه علي محمد و آل محمد لا يحجب عنه»4

كسي كه نياز و حاجتي به خداوند داشته باشد پس به صلوات بر محمد و آل او شروع كند، سپس از او حاجت بطلبد، و بعد از آن دعاء با صلواتي بر محمد و آل او برنامه را پايان برد، البته خداوند متعال گرامي تر از آن است كه دو طرف را قبول ولي بخش مياني نيايش را رد كند. همين كه صلوات بر محمد و آل او فرستاده شد ديگر دعاء محجوب نخواهد ماند.

آه دل ام كلثوم

در تذكره الشهدا نقل شده است كه سهيل مي‌گويد: هنگامي كه سر امام حسين(ع) بر بالاي نيزه بود، قصري را ديدم كه پنج زن در آن نشسته بودند و در ميان آنها پيره زني خميده بود و چون سر مطهر به نزديكي آن قصر رسيد، پيرزن سنگي برداشت، و بر صورت امام حسين(ع) زد و به روايتي چنان با شدت آن سنگ را زد كه از بالاي نيزه سر مبارك بر روي زمين افتاد، ناگاه صداي ناله زنان و طفلان بلند شد.

پس چون ام كلثوم اين صحنه را مشاهده كرد، بي طاقت گرديد و گفت: خداوندا اين زناني را كه در بالاي اين منظر، منزل دارند بزودي هلاك نما، هنوز دعاي آن معصومه تمام نشده بود، كه آن قصر خراب شد و آن زنان با جمعي بسيار هلاك شدند و سپس حضرت زينب فرمودند: «الله اكبر، من دعوه ما اسرع اجابته»