فرق وحي با تجربه ديني و نبوغ چيه ؟؟؟ حقيقت وحي چيه ؟؟؟
وحي همون دستورات و فرامين خداست كه پيامبران دريافت ميكنن و در اختيار مردم قرار ميدن. ادراك ناشى از وحى، از نوع ادراكهاى بشرى نيست، بلكه ادراكى است كه برا ما تصور كردنش سخته . بعضي ها فكر ميكنن وحى همون نبوغ و كشف و شهود و تجربه دينى است.
ولي بايد توجه داشته باشيم كه نبوغ، توانايى فوق العاده ذهنيه كه با كمك اون، انسان بدون طىّ مراحل علمى متعارف ، به درك حقايقى ميرسه و مسائلي رو حل ميكنه، امّا نوع حقايق حاصل از نبوغ، براى عقل انسانى دست يافتنيه. افرادِ داراى نبوغ، از حسّ نيرومندى برخوردارند و آنچه را ديگران به سختى درمى يابند، به سرعت درك ميكنند امّا پيامبران غير از اين حسّ نيرومند، توانايى ديگرى هم دارند كه از طريق آن به حقايقى مى رسند كه ديگر انسانها نميتونن به اون برسن. كشف و شهود هم بيشتر بر اثر رياضت نفس به دست ميياد اينطور كه انسان نفس خويش را به سختى و رياضت ميندازه، براثر اين رياضتها بعضي كار ها رو انجام ميدن،و بعضي اطلاعات رو بدست مييارن كه ديگران از آنها بى نصيباند. در اين حال، انسان چيزى از برون خويش برنمى گيرد؛ بلكه از درون كمك مى گيره . در مسئله وحى، پيامبران تنها گيرنده پياماند و با كسى روبه روهستند كه با آنان سخن مى گويد و حقايقى را از برون به آنها مى آموزد .
همچنين وحي با تجربه ديني هم فرق دارد و يكي نيستند . وحى، فعل الهى است كه به انسان كامل مى رسه ؛ امّا همه انسانهاي عادي مي تونن تجربه دينى رو تجربه كنن. بعضي وقتا تجربه دينى بر اثر تلقينات فرد مؤمن بوجود ميياد بدون اينكه از واقعيّت خارجى حكايت كنه،(تخيلات و توهمات) امّا وحى از حقايق عينى سخن ميگه.
با توجه به آنچه درباره وحى گفته شد، مي فهميم كه وحى مقوله اى جدا از كلام بشريه و آنچه پيامبران عليهم السلام آوردن، حاصل نبوغ شخصى، تجلّى باطنى و امورى ديگه اي مثل اينا نبوده، بلكه خداوند حكيم پيامبران بزرگوار رو انتخاب كرده و به وسيله آنها فرامين و دستورات خودش رو به انسانها رسونده و مطمئناً مى دانسته كه آنان امانتدارانى هستند كه مى تونن پيامش را به آدميان برسونن و موجب هدايت و رستگارى شوند و كوچكترين دخل و تصرفى در محتوا و شكل پيام وحيانى نكنند و آنان نيز به حق چنين كردند و شايستگى خود را در انجام اين رسالت مهم به اثبات رسانيدند و به راستى كه بشريت در گذشته و حال و آينده وامدار رنجها و كوششهاى آنان است.
براي مطالعه بيشتر به كتابهاي نبوت عامه، ص: 77 ـ قلمرو دين ص: 129 ـ انديشه دينى، ص: 124 مراجعه كنيد.