وحدت جامعه اسلامي مساله فوق العاده مهم و عظيمي است كه لزوم و اهميت آن از ديدگاه قرآن كريم ،سنت پيشوايان دين و مفسران و محدثان و فقها و منطق عقل و اجماع به اثبات رسيده و بزرگان دين در طول ۱۴ قرن وجوب و ضرورت آن را در ابعاد مختلف مورد تاكيد و تبيين قرار داده ، حتي در اين راه خون هاي پاك و مقدس خود را نثار كرده اند.
خداوند متعال در سوره مباركه آل عمران آيه ۱۰۳ مي فرمايد : وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَميعاً وَ لا تَفَرِّقوا ( به ريسمان الهي چنگ زنيد و هرگز متفرق نشويد .
«هيچ مورخ و نويسنده اي هر اندازه هم كه از نبوغ و رادمردي ممتاز برخوردار باشد، نمي تواند قيافه كاملي از انسان بزرگي مانند علي (عليه السلام) در مجموعه اي كه حتي داراي هزار صفحه باشد، ترسيم نمايد و دوراني پر از رويدادهاي بزرگ مانند دوران او را توضيح بدهد. تفكرات و انديشه هاي آن مرد عرب و گفتار و كرداري را كه ميان خود و پروردگارش انجام داده است، نه گوشي شنيده و نه چشمي ديده است. تفكرات، ايده ها و گفتار و كردار او خيلي بيش از آن بوده است كه با دست و زبان و قلم وي بروز كرده و در تاريخ ثبت شده است.»
«عبدالفتاح عبدالمقصود» نويسنده و دانشمند مشهور مصري، مي نويسد:
«پس از محمد (صلي الله عليه و آله و سلم) كسي را نديده ام كه شايسته باشد پس از او قرار گيرد، يا بتواند در رديفش بيايد، جز پدر فرزندان پاك و برگزيده پيغمبر( علي بن ابي طالب) و من در اين سخن به طرفداري تشيع وارد نشده ام، بلكه اين رايي است كه حقايق تاريخ به آن گوياست. او، برترين مردي است كه مادر روزگار تا پايان عمر خود چون او نزايد، و اوست كه هرگاه هدايت طلبان به جستجوي اخبار و گفتارش برآيند، از هر خبري براي آنان شعاعي مي درخشد، آري او مجسمه اي از كمال است كه در قالب بشريت ريخته شده است.»
«بارون كاردايفو» دانشمند فرانسوي، مي نويسد:
«علي مولود حوادث نبود، بلكه حوادث را او به وجود آورده بود، اعمال او مخلوق فكر وعاطفه و مخيله خود اوست، پهلواني بود كه درعين دليري ، دلسوز و رقيق القلب، و شهسواري بود كه در هنگام رزم آرايي، زاهد از دنيا گذشته بود. به مال و منصب دنيا اعتنايي نداشت و در حقيقت، جان خود را فدا نمود. روحي بسيار عميق داشت كه ريشه آن ناپيدا بود و در هر جا خوف الهي آن را فرا گرفته بود.»
شعري عجيب از حضرت علي(ع)
مي توني شعر رو هم افقي و هم عمودي بخوني
علي اي هماي رحمت تو چه آيتي خدا را
آرايش كردن و روزه داري!
در به در دنبال كسي ميگشت كه سؤال مهمش را از او بپرسد؛ سؤالي كه ذهنش را بسيار مشغول كرده بود. نميدانست با اين همه زحمتي كه به خود ميدهد و با اين همه صبري كه ميكند، آيا از او ميپذيرند؟ دودلي مثل خوره در جانش رخنه كرده بود: نكند قبول نباشد؟! نكند باطلش كند؟!
و بعد سيل توجيهها و دلايل: نميشود كه! مگه ميشود بدون آنها بيرون رفت؟! اصلاً خدا هم زيبايي را دوست دارد!
بالاخره بعد از كلّي پرس و جو و گشتن در اينترنت، سايتي را پيدا كرد كه توانست جواب سؤالش را آنجا پيدا كند.
بهترين كار؛ ترك محرمات
«گناه و عمل حرام» ريز و درشت ندارد، همهاش گناه است و ترك اوامر الهي!
اميرالمؤمنان علي(عليهالسلام) فرمودند: به كوچكي گناهتان نگاه نكنيد بلكه به بزرگي كسي بنگريد كه در مقابل او معصيت كردهايد!(1)
گويي انسان در مقابل شخص عزيز و گرانقدري، عملي بسيار سخيف و بي ارزش را مرتكب شود! حتماً جز پشيماني و ندامت بهرهاي براي او حاصل نخواهد شد. امام خميني(ره) ميفرمودند: عالم محضر خداست، در محضر خدا گناه نكنيد.(2)
رسول اكرم(صلي الله عليه و آله) فرمودند:
«هر زني كه به خداوند سبحان و روز قيامت ايمان دارد، زينت خود را براي غير شوهر آشكار نميكند و همچنين موي سر و مچ خود را نمايان نميسازد و هر زني كه اين كارها را براي غير شوهرش انجام دهد، دين خود را فاسد كرده و خداوند را نسبت به خود خشمگين ساخته است.»
حال، اگر اين عزيز گرانقدر از روي مهرباني و لطف، مهماني ترتيب داد و ضيافتي با شكوه برپا ساخت و آن وقت دعوتمان كرد كه به مهماني او قدم بگذاريم ... .
حال و روز نادمان و پشيمانان در آن مهماني ديدني است كه از سر شرم، سر به زير انداختهاند. اما ميزبان، مهربانتر و بزرگوارتر است! شايد اصلاً به رويشان نياورد و اميدوار باشد كه مهمانانش پس از اين، قدر خود را ميدانند و ديگر مرتكب كارهاي زشت و ناپسندي نميشوند! حداقل ميتوان مطمئن بود در طول مهماني كسي حرمت شكني نكند! ميزبان مهربان جز اين نميخواهد. آنچنان كه:
در روايات وارده از معصومين(عليهمالسلام) بهترين اعمال در اين ماه، دوري از گناه و ترك محرمات شمرده است.(3)
يك گناه؛ هزاران هزار پشيماني
در روايتي از رسول اكرم(صلي الله عليه و آله) نقل شده است كه حضرت فرمودند:
«هر زني كه به خداوند سبحان و روز قيامت ايمان دارد، زينت خود را براي غير شوهر آشكار نميكند و همچنين موي سر و مچ خود را نمايان نميسازد و هر زني كه اين كارها را براي غير شوهرش انجام دهد، دين خود را فاسد كرده و خداوند را نسبت به خود خشمگين ساخته است.»(4)
ميزبان مهربان بسيار صبور است، اما اگر او را خشمگين كرديم باز هم رويمان ميشود در ضيافتش قدم گذاريم؟ روزه و صبر و تحمل گرسنگي و تشنگي و خشمگين كردن ميزبان مهربان؟!
چگونه اينها با هم جمع ميشوند؟! چرا بايد كاري كنيم كه سرافكنده و سر به زير و شرمنده بر سر خوان رحمت بنشينيم؟! چرا مثل نور چشميها به صدر مجلس دعوتمان نكنند؟!
ميزبان مهربان بسيار صبور است، اما اگر او را خشمگين كرديم باز هم رويمان ميشود در ضيافتش قدم گذاريم؟ روزه و صبر و تحمل گرسنگي و تشنگي و خشمگين كردن ميزبان مهربان؟!
چگونه اينها با هم جمع ميشوند؟! چرا بايد كاري كنيم كه سرافكنده و سر به زير و شرمنده بر سر خوان رحمت بنشينيم؟! چرا مثل نور چشميها به صدر مجلس دعوتمان نكنند؟! كساني كه با افتخار و سربلند دعوت ميزبان را لبيك گفتهاند و حالا با احترام و تكريم وارد ضيافت الهي ميشوند؛ كساني كه ميزبان آمدنشان را جشن ميگيرد! چرا خود را از آن دسته از مدعوين قرار ندهيم؟! مگر ما چه چيزي از آنها كمتر داريم؟!!
آخر گفته...
حالا جوابش را يافته بود! او كه صبر روزهداري را در جانش شيرين كرده بود و با افتخار در ضيافت الهي وارد شده بود، براي او حيف بود كه اسباب خشم و ناراحتي ميزبان مهربان را فراهم كند! ديگر مطمئن بود و شك نداشت كه آن توجيهها هم، همه بازي و فريب شيطان بوده است كه همچون رقيبي هميشه در كمين نشسته است تا پاي مدعوين عزيز ضيافت با شكوه رمضان را از جادهي راست بلغزاند! شايد چون او را به آن مهماني راه نميدهند، حسوديش ميشود!
عوامل بصيرت از نگاه امام علي (عليه السلام) چكيده !
بصيرت در حقيقت، حاصل بررسي موشكافانه همه ابعاد دور و نزديك يك مسئله و فراهم آوردن يك معرفت ويژه نسبت به آن به منظور ارزيابي واقعي و ژرف آن مسئله است، به طوري كه هيچ گونه ترديد و تزلزل در آن راه نيابد.
بصيرت با اين مفهوم عميق، در ديدگاه اميرالمومنين (عليه السلام) جايگاهي رفيع دارد. از نظر حضرت، ارزش انسان، وابسته به معرفت و بصيرت او است و ايمان آنگاه براي مومن سودمند است كه همراه نور بصيرت باشد.
با توجه به اين جايگاه بلند، مقاله با واكاوي سخنان حضرت به دنبال مباني و عوامل ايجاد بصيرت ميباشد، زيرا كسب اين ويژگي كه در سرنوشت انسان نقشي حتمي دارد، قطعا مستلزم حصول ملكاتي است كه در لايههاي عميق وجود انسان رسوخ كرده باشد. نتيجه اين جستجو، پژوهشگر را به مباني مختلف رهنمون ميكند كه مهمترين آنها عبارتند از تقوي، زهد، تفكر و عبرت.
تقوي رابطه اي مستقيم در كسب فهم عميق دارد. پيمودن صراط مستقيم به دليل خطرات و پرتگاههاي بسياري كه در مسير آن قرار دارد، جز با عنايت و هدايت الهي ممكن نيست و تقوي، اين چراغ هدايت را در قلب انسان پرهيزگار فروزان ميكند.
از زهد به عنوان عامل ديگر بصيرت ياد ميشود. دلبستگي به دنيا و برقرار كردن رابطه محبتي با آن، چشم و گوش دل آدمي را نسبت به حقايق آن كور و كر ميكند و پرده غفلت را بر عيوب دنيا قرار ميدهد.
بقيه در مطلب مشاهده كنيد .....
تصويري نادر/ فرش اهدايي شاه عباس صفوي به آستان مقدسه حضرت اميرالمومنين (ع)
به گزارش «شيعه نيوز»، اين فرش نفيس و ارزشمند از جنس ابريشم درجه يك و در طول 7 مترو عرض 3 متر ميباشد كه توسط شاه عباس صفوي به آستان مقدس حضرت اميرالمومنين (عليه السلام) اهدا گرديده است .
اين فرش نفيس كه در ان از مقداري قابل توجهي طلاي خالص نيز استفاده شده است در سال 1950 ميلادي نيم ميليون دينار ارزش گذاري شده است .
محراب كوفه امشب در موج خون نشسته
يا عرش كبريا را سقف و ستون شكسته
سجاده گشته رنگين از خون سرور دين
يا خاتم النبيين، يا خاتم النبيين
از تيغ كينه امشب فرقي دو نيم گرديد
رفت آن يتيم پرور، عالم يتيم گرديد
با عرض تسليت و التماس دعا
شمشير خصم تارك حيدر شكسته است
محراب، همچو لاله در خون نشسته است
فلك نجات و قائمه عرش كردگار
از موج خيز حادثه بى تاب و خسته است . . .
به قلبم سوره كوثر نوشتند
دلم را بنده قنبر نوشتند
به كوي عاشقي،
در لوح سينه
صد و ده مرتبه حيـــدر نوشتند . . .
به شهر كوفه در محراب طاعت / علي شد كشته در حال عبادت
ز پـور ملجم مردود كافر / بخون شد غوطه ور ساقي كوثر . . .
دل را ز شرار عشق سوزاند علي(ع)
يك عمر غريب شهر خود ماند علي(ع)
وقتي كه شكافت فرق او در محراب
گفتند مگر نماز مي خواند علي(ع)
در برج ولا مهر جهانتاب علي است
در شهر علوم سرمدي ،باب علي است
از اول خلقت جهان تا محشر
مظلوم ترين شهيد محراب ،علي است . . .
امشب، شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان است ديگر زماني باقي نمانده، بايد تمام تلاش خود را بكار برد تا در پناه رحمت خداوند متعال قرار گرفت... اگر تاكنون قرار نگرفته اي ... زيرا اگر كسي در ماه مبارك رمضان بخشيده نشود بنا بر فرموده پيامبر اكرم (ص) «شقي» است.
اعمال شبهاى قدر بر دو نوع است؛ يكى آنكه در هر سه شب بايد انجام داد و ديگر آنهاييكه مخصوص هر شبى است.اعمال مشترك شبهاي قدر در مقاله اعمال شب بيست و يكم توضيح داده شده است.
اعمال شب بيست و سوم:
اين شب، از دو شب قبل برتر است و از احاديث متعدد اينگونه احتمال داده ميشود كه شب قدر همين شب است. در روايتي از امام باقر(ع) نقل شده است كه مردي در ماه رمضان خدمت رسول خدا (ص) آمد و به آن حضرت عرض كرد: من در بيرون مدينه به سر ميبرم و شتر و گوسفند دارم كه نميتوانم همه شب در مدينه حاضر شوم. دوست دارم شبي را به من معرفي كني تا آن شب را به مدينه بيايم و در نماز و عبادت حاضر باشم . حضرت او را به نزد خود فراخواند و به طور در گوشي آن شب را معرفي كرد.
آن مرد نيز وقتي شبهاي بيست و سوم ماه رمضان فرا ميرسيد، با همه خانواده و فرزندان و غلامان به مدينه ميآمد و آن شب را ميماند و صبحگاهان به منزل خويش بر ميگشت.
همچنين در روايت ديگري نقل شده است كه رسول خدا(ص) در شب بيست و سوم ماه رمضان به سر و روي خانوادهاش آب ميپاشيد تا به خواب نروند ( و از فضيلت اين شب بهره بگيرند).
روايات متعدد ديگري نيز داريم كه ميگويد: شب قدر، شب بيست و سوم است. مرحوم "علامه مجلسي" نيز در كتاب "زادالمعاد" ميگويد:"اكثر احاديث معتبر دلالت دارد كه شب بيست و سوم، شب قدر است".
اعمال مخصوص شب بيست و سوم ماه رمضان
در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان، غير از اعمال مشترك شبهاي قدر، اعمال ديگري نيز وارد شده است تا فردي كه اين شب را به احيا ميگذراند در كنار اعمال مشترك شبهاي قدر، آنها را نيز انجام دهد، كه شرح آن در ادامه مي آيد:
1- سوره عنكبوت و سوره روم را بخواندكه امام صادق(ع) فرمود: " هركس در شب بيست و سوم، سورههاي عنكبوت و روم را بخواند، به خدا سوگند! اهل بهشت است".
2- هزار مرتبه سوره "انا انزلناه" (سوره قدر) را بخواند.
3- سوره " حم دخان" (سوره دخان) را بخواند.
4- اين دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ امْدُدْ لِي فِي عُمُرِي
خدايا عمرم را طولانى گردان
وَ أَوْسِعْ لِي فِي رِزْقِي
و روزىام را وسعت بخش
وَ أَصِحَّ لِي جِسْمِي
و بدنم را تندرست بدار
وَ بَلِّغْنِي أَمَلِي
و به آرزويم برسان
وَ إِنْ كُنْتُ مِنَ الْأَشْقِيَاءِ فَامْحُنِي مِنَ الْأَشْقِيَاءِ وَ اكْتُبْنِي مِنَ السُّعَدَاءِ
و اگر در زمره بدفرجامان هستم،مرا از آن گروه محو كن و در گروه سعادتمندان ثبت فرما
فَإِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ عَلَى نَبِيِّكَ الْمُرْسَلِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ
،كه تو در كتاب فرو فرستاده به پيامبر مرسلت(درود تو بر او و خاندانش)فرمودى:خدا محو مىكند آنچه را بخواهد و ثبت مىنمايد آنچه را اراده كند و كتاب جامع نزد اوست.
5- اين دعا را كه مخصوص شب بيست و سوم است بخواند:
يَا رَبَّ لَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَاعِلَهَا خَيْرا مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
اى پروردگار شب قدر و قراردهنده آن بهتر از هزار ماه،
وَ رَبَّ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ الْجِبَالِ وَ الْبِحَارِ
و پروردگار شب و روز،و كوهها و درياها
وَ الظُّلَمِ وَ الْأَنْوَارِ وَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ
و تاريكيها و روشناييها و زمين و آسمان
يَا بَارِئُ يَا مُصَوِّرُ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ
اى پديدآورنده،اى صورتبخش،اى عطا كننده،اى نعمت ده،
يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا اللَّهُ يَا قَيُّومُ
اى خدا، اى بخشنده، اى خدا، اى به خود پاينده،
يَا اللَّهُ يَا بَدِيعُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
اى خدا، اى نو آفرين، اى خدا، اى خدا، اى خدا،
لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْيَا وَ الْكِبْرِيَاءُ وَ الْآلاءُ
نامهاى نيكوتر و نمونههاى والاتر و بزرگمنشى و نعمتها از آن توست،
أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
از تو درخواست مىكنم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،
وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِي فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فِي السُّعَدَاءِ
و قرار دهى در اين شب نامم را در زمره سعادتمندان
وَ رُوحِي مَعَ الشُّهَدَاءِ
و روحم را با شهيدان
وَ إِحْسَانِي فِي عِلِّيِّينَ
و نيكوكارىام را در بلندمرتبهترين درجه بهشت
وَ إِسَاءَتِي مَغْفُورَةً
و گناهم را آمرزيده
وَ أَنْ تَهَبَ لِي يَقِينا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِي
و ببخشى بر من يقينى كه دلم با آن همراه باشد
وَ إِيمَانا يُذْهِبُ الشَّكَّ عَنِّي
و ايمانى كه شك را از من زدوده گرداند
وَ تُرْضِيَنِي بِمَا قَسَمْتَ لِي
و خشنودى به آنچه نصيبم نمودهاى
وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً
و ما را در دنيا و آخرت پاداش نيكو عنايت فرما
وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِيقِ
و از عذاب آتش سوزان حفظ كن
وَ ارْزُقْنِي فِيهَا ذِكْرَكَ وَ شُكْرَكَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَيْكَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ
و در اين شب ذكر و شكر خويش و رغبت به سوى خود و بازگشت و توبه روزىام فرما
وَ التَّوْفِيقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ و به آنچه محمّد و خاندان محمّد(درود خدا بر آنان باد)را به آن موفق كردى توفيقم ده.
6- اين دعا را كه امام صادق(ع) نقل شده است ،بخواند:
اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ فِيمَا تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ خدايا قرار ده در آنچه حكم مىكنى و مقدّر مىنمايى،از فرمان حتمى، وَ فِيمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَكِيمِ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِي لا يُرَدُّ وَ لا يُبَدَّلُ
در آنچه از كار حكيمانه جدا مىسازى در شب قدر،از حكمى كه بازگشت نپذيرد،و تغيير نيابد،
أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ فِي عَامِي هَذَا
اينكه مرا در اين سال از حاجيان خانه محترمت بنويسى
اَلْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ
حاجيانى كه حجّشان پذيرفته،
اَلْمَشْكُورِ سَعْيُهُمْ
و سعيشان قبول افتاده
اَلْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ
و گناهانشان آمرزيده گشته
اَلْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئَاتُهُمْ
و بديهايشان محو شده است
وَ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِيلَ عُمْرِي
و قرار ده در آنچه فرمان مىدهى و مقدّر مىنمايى كه عمرم را طولانى گردانى
وَ تُوَسِّعَ لِي فِي رِزْقِي
و در روزىام وسعت بخشى.
7- اين دعا را كه از امام حسين (ع) نقل شده است بخواند:
يَا بَاطِنا فِي ظُهُورِهِ
اى پنهان در حال آشكار بودنش
وَ يَا ظَاهِرا فِي بُطُونِهِ
و اى آشكار در حال پنهان بودنش
وَ يَا بَاطِنا لَيْسَ يَخْفَى
و اى پنهانى كه مخفى نمىشود
وَ يَا ظَاهِرا لَيْسَ يُرَى
و اى آشكارى كه ديده نمىشود
يَا مَوْصُوفا لا يَبْلُغُ بِكَيْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ
اى به وصف آمدهاى كه هيچ ممكنى به حقيقتش نمىرسد
وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ
و هيچ حدّ بستهاى به او احاطه پيدا نمىكند
وَ يَا غَائِباً غَيْرَ مَفْقُودٍ
و اى غايب گم نشده
وَ يَا شَاهِداً غَيْرَ مَشْهُودٍ يُطْلَبُ فَيُصَابُ
اى حاضرى كه مشهود نيست تا آنكه جستجو شود و او را بيابند
وَ لا يَخْلُو مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَيْنَهُمَا طُرْفَةَ عَيْنٍ
آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست،به اندازه چشم برهمزدن از او خالى نيست
لا يُدْرَكُ بِكَيْفٍ وَ لا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ وَ لا بِحَيْثٍ
به كيفيتى معين دانسته نمىشود و محدود به مكان و جهت نمىگردد
أَنْتَ نُورُ النُّورِ
تويى روشنايى نور
وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ
پروردگار پرورندگان
أَحَطْتَ بِجَمِيعِ الْأُمُورِ
به همه امور احاطه كردهاى،
سُبْحَانَ مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ
منزه خدايي كه مانندش چيزي نيست
وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
و او شنوا و بيناست
سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لا هَكَذَا غَيْرُهُ
،منزّه است آنكه داراى اين صفات است و براى غير او چنين صفاتى نيست.
سپس هر حاجتي دارد از خدا بطلبد.
8- همچنين از معصومين (ع) روايت شده است كه در شب بيست و سوم ماه رمضان، در سجود و ايستاده و نشسته دعاي زير را ميخواندند، بلكه مناسب است در تمام ماه رمضان و در زمانهاي ديگر پس از تمجيد و ستايش خداوند و صلوات بر محمد و آلش ( مثلا حداقل با گفتن الحمدلله و الصلاه علي رسول الله و آله الطاهرين ) اين دعا خوانده شود:
اَللهمَّ كُن لوليكَ الحُجةِ بنِ الحَسَنِ
خدايا براى ولىات حجت بن الحسن
صَلَواتُكَ عَلَيهِ و عَلي ابائهِ في هذهِ السّاعةِ، و في كُلّ ساعَة
كه درودهايت بر او و پدرانش باد، در اين ساعت،و در هر ساعت
وَليا و حافظا
باش سرپرست و نگهبان
وقائِداً وَ ناصِراً
و پيشوا و ياور
وَ دَليلاً وَ عَيناً
و راهنما و ديدهبان
حَتّي تُسكِنَهُ اَرضَكَ طَوعاً
تا او را با رغبت مردم در زمينت سكونت دهى
و تُمَتّعَهُ فيها طَويلًا.
و زمانى طولانى بهرهمندش سازى.
9- همچنين اين دعا را در حالي كه دستان خود را به سوي آسمان بلند ميكند، بخواند:
يا مُدَبّرَ الاُموُرِ
اى تدبيرگر امور
يا باعِثَ مَن في القُبُور
اى برانگيزنده مردههاى در گور
يا مُجرِي البُحُور
اى روان كننده درياها
يا مُلَينَ الحَديدِ لِداوُد،
اى نرم كننده آهن براى داود،
صَل عَلي مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ وَافعَل بي كَذا وَ كَذا
بر محمد و خاندان محمد، درود فرست و با من چنين و چنان كن.
و بجاي كلمات كذا و كذا حاجات خود را بخواهد و سپس اضافه كند: الليله الليله ، الساعه الساعه. اين دعا را در حال ركوع، سجده، ايستاده و نشسته به طور مكرر بخواند.
10- با توجه به اهميت شب بيست و سوم، غسل، احيا و زيارت امام حسين(ع) در اين شب فضيلت بسيار دارد و همچنين خواندن آن «صد ركعت نماز» كه مشترك ميان همه شبهاي قدر است.
شيخ طوسي در تهذيب، از ابوبصير روايت كرده است كه امام صادق(ع) فرمود: در آن شبي كه اميد ميرود شب قدر باشد صد ركعت نماز بخوان، در هر ركعت ( پس از حمد) ده مرتبه سوره قل "هو الله"(سوره توحيد) را بخوان. ابوبصير عرض كرد: اگر نتوانستم ايستاده بخوانم، چه كنم؟ فرمود: نشسته بجا آور! گفتم: اگر نتوانم نشسته بخوانم ؟ فرمود: در همان حال كه در بستر خود دراز كشيدهاي، بجا آورد.
11- مرحوم "علامه مجلسي"، در "زادالمعاد" فرموده است: در اين شب هر مقدار كه ممكن باشد، قرآن بخواند و از دعاهاي "صحيفه كامله سجاديه" نيز استفاده كند؛ مخصوصا دعاي «مكارم الاخلاق» و دعاي «توبه».
روزهاي شب قدر را نيز بايد حرمت داشت و به عبادت و دعا به سر برد؛ در احاديث فراواني آمده است كه روز قدر نيز در فضيلت مثل شب قدر است.