آيا مي دانستيد: شرف شمس نام نوعي سنگ نيست

شرف شمس اسم سنگ نيست بلكه نوشته مقدسي است كه با آداب ويژه در روز 19 فروردين در ساعات خاصي روي سنگ عقيق زرد رنگ نوشته ميشود كه دعا نام دارد.

مي توان گفت كه دعاهم نيست بلكه نقشي رمزگونه است كه موجب وسعت رزق ، كارآمدي روزگار و بركت و باعث ايمنى از بلا و اجابت دعا و برآورده شدن حاجات مى شود .

اين نوشته را برخي افراد دعا و برخي اسم اعظم مي نامند وقتى انسانى در مقابل يك سنگ شرف شمس خوش رنگ و شفاف قرار مى گيرد حيران از اين است كه چه نيرويى اين سنگ را به اين اندازه زيبا آفريده است .

شرف شمس علاوه بر تقدس نوشته آن و نگين سنگ عقيق آن ، درون خود عناصرى دارد كه بر زيبايى و ارسال فركانس و انرژي خاصي بنام كاسا انرژي بر جذابيت آن مى افزايد .

بررسي اين دعا از ديد كتب اسلامي :

مطالبي در كتب اسلامي نسبت به نقش شرف شمس درج شده كه مي گويد شرف شمس شامل پنج اسم اعظم خداوند است كه آنها را كلمات مباركه: الله ، جميل رحمن ، مومن و نور گفته اند و بجاي نقش از پنج حرف اول آنها بصورت ا.ج.ر.م.ن ميتوان استفاده كرد ولي استناد حديث براي اين مورد پيدا ننمودم و يا ميگويند امضاء رمز حضرت علي (ع) است كه باز هم سند معتبر علم رجال راجع به آن نيافتم وليكن سنگ آن كه عقيق است در حقيقت عنصر اصلى آنست كه از خود نور بي رنگي بنام كاسا casa توليد ميكند كه درعلم ثابت شده و باعث فعال شدن مراكز انرژي بدن يا چاكرا ميشود انرژي كاسا ، همان نور است كه رنگ زرد آن كه مستقيماً چاكراي سه را فعال ميكند از آنجا كه نور زيبايى خيره كننده اي را به شرف شمس مى دهد ، چاكراي 3 محل دريافت و انعكاس شعور هستي است و اين مطلب زياد دور از شگفتى نخواهد بود كه انسانهاى دوران گذشته نور را پرستش مى كردند و لذا پيدايش برخى خرافات در مورد گوهرها نيز سرچشمه اى از نور دارد .

زمان نوشتن اسامي اعظم :

به جرأت مى توان گفت بيشتر افرادى كه با خود شرف شمس حمل مى كنند ، بدون آگاهى از اين مطلب از اين تصور انسانى پيروى مى كنند ، شرف الشمس واژه اى فارسى عربي است كه بمعني قرار گيري خورشيد در با ارزشمندترين موقعيت خود در بين تمام كهكشانها است كه هرساله بين 18 تا 20 فروردين از ساعت 2 صبح به بعد شروع و 24 ساعت بعد خاتمه مي يابد كه زمان دقيق آن هرساله متغير است و در تقويم هاي نجومي درج گرديده است .

اسامي ديگر :

به اين سنگ نوشته شده معنوي نگين احجار كريمه اطلاق مى شود و به نام سنگ شرف شمس شهرت يافته و جزو احجار نفيسه اطلاق ميشود.

منبع:yjc.ir

 همه لحظه هاي پاياني پاييزيت پر از خش خش آرزوهاي قشنگ(پيشاپيش يلدا مبارك)

ΩΩΩΩΩΩΩاس ام اس تبريك يلداΩΩΩΩΩΩΩ

هزار سال است كه شب يلدا آخرين شب پاييز را كه درازترين شب در طول سال است ، مردم با دغدغه اي بنام خريد سپري كرده اند ولي اين پايان راه نيست.

ΩΩΩΩΩΩΩاس ام اس تبريك يلداΩΩΩΩΩΩΩ

بين چگونه قناري ز شوق مي لرزد
نترس از شب يلدا بهار آمدني است

ΩΩΩΩΩΩΩاس ام اس تبريك يلداΩΩΩΩΩΩΩ

به جاي اينكه رز يا پونه باشيم
براي هم بيا گلخونه باشيم
نكن تلخي به يمن جشن يلدا
براي هم بيا هندونه باشيم

ΩΩΩΩΩΩΩاس ام اس تبريك يلداΩΩΩΩΩΩΩ

تو كه نيستي ،
"يلدا"
بلندترين شب سال نيست
اوج دلتنگيست...

ΩΩΩΩΩΩΩاس ام اس تبريك يلداΩΩΩΩΩΩΩ

هموطن آذري عزيزم تو كه تو چادرت از شدت سرما ناي خوردن هندونه نداري ميدونم شب يلدا بايد بيشتر تحمل سرماوسختي رو داشته باشي فكر نكني شب يلدا شب بلا است دلاي گرممون خانه تو ،دعا ونيت خيرمون پشتوانه توست

ΩΩΩΩΩΩΩاس ام اس تبريك يلداΩΩΩΩΩΩΩ

روي شما  مثل هندونه ، خنده هاتون مثل قاچ هندونه ، روزگارتون مثل پوست هندونه ، جيبتونم پر تخم هندونه  , يلداتون مبارك

ΩΩΩΩΩΩΩاس ام اس تبريك يلداΩΩΩΩΩΩΩ

شب يلدا كنار يار بودي
به او دلبسته و بيمار بودي
شپش هايش گرفتي از سر شب
تو  نادان مگر بيكار بودي؟

ΩΩΩΩΩΩΩاس ام اس تبريك يلداΩΩΩΩΩΩΩ

شب يلدا هميشه جاوداني است / زمستان را بهارزندگاني است
شب يلدا شب فر و كيان است / نشان ازسنت ايرانيان است
يلدا مبارك

امشب ، يعني شب يلدا بلندترين شب سال فرا خواهد رسيد اگر ميخواهيد در اين شب يك آشپزي متفاوت ارائه دهيد حتماً اين دستور را به دقت بخوانيد.

مواد لازم براي كيك اسفنجي:

مواد لازم براي خامه فرم گرفته :

يك عدد مرباي پرتقال درسته
برگ نعنا يا پرتقال
منجوق خوراكي
انار دانه كرده سرخ

طرز تهيه كيك انار مخصوص شب يلدا :

ابتدا زرده و سفيده هاي تخم مرغ ها را جدا كرده و سفيده هاي را با دور همزن بالا ميزنيم تا پف كند . سپس شكر و وانيل را كم كم روي سفيده ميپاشيم و همزن هم كار ميكند تا فرم بگيرد . زرده ها را داخل سفيده ريخته و مجدد هم ميزنيم تا مخلوط شوند  .اكنون همزن را خاموش كرده و سپس مخلوط آرد و بكينگ پودر را كه قبلا مخلوط و الك كرده ايم در ۲ نوبت روي مواد ميريزيم . حالا با ليسك مواد را زير و رو ميكنيم . كف قالب ۳۰ سانتي را كاغذ روغني مي اندازيم و مايه را داخل آن ريخته و در فر از پيش داغ شده ميگذاريم تا مدت حدود ۶۰ دقيقه در فر ۱۷۰ درجه مي پزيم .

يك پيمانه شكر و نصف پيمانه آب با كمي پوست پرتقال را ميجوشانيم تا غليظ و معطر شود . ميتوايند از اسانس به جاي پوست پرتقال استفاده كنيد . كيك كه خنك شد دو نصف كرده و ميان آن را شهد ميريزيم و با برس ميماليم .

خامه را با همزن به همراه اسانس و رنگ خوراكي ميزنيم . پف كه كرد كنار ميگذاريم .

سپس وسط كيك را با خامه ميپوشانيم . انارهاي سرخ دانه شده را همراه با منجوق هاي خوراكي نقره اي رويش ميپاشيم .

تكه هاي برش بالايي كيك را سه گوش برش ميزنيم و بعد يك تكه را برميداريم و كنار ميگذاريم . به تكه آخر آن نيازي نيست زيرا بايد انار ها و خامه ديده شود . بعد به صورت اريب روي كيك به شكلي كه مشاهده ميكنيد قرار ميدهيم . با مرباي پرتقال و برگ سبز و منجوق هاي خوراكي تزيين ميكنيم .

منبع : sofrehkhune.ir

 شب يلداي اهل قبور ...

هنگامى كه فصل زمستان مى‏آيد منادى ندا مى‏دهد: اى اهل قرآن! شب طولانى شد براي نماز خواندن شما، و روز كوتاه شد براى روزه گرفتن شما ...»

«وَ مِنَ اللَّيلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَيلاً طَويلاً» (انسان،26) و بخشى از شب (را بپا خيز) و براى او سجده كن، و او را شب طولانى تسبيح گوى.

من كه از كسالت و بي حوصلگي، جز خواب و خيال چيزي در شبهاي بلند عمرم ذخيره نكرده ام به زودي كه از دنيا كوچ مي كنم به نگاههاي حسرت آلودي خواهم پيوست كه در شبهاي يلداي زمين، به سوي عبادت كنندگان خيره شده است. اي كاش تو كه مشغول نماز شبي يادم كني كه از لابلاي تركهاي سنگ فرسوده ي قبرم به سوي جهاني مي نگرم كه از آن با دست تهي بيرون شده ام. حسرت نگاهم را ببين و اوج التماسم را درك كن و امشب، لحظه اي، تنها لحظه اي چشمهايت را بگشا، خدا را صدا بزن و بگو "خدايا بارالها، ببخش او را كه نمي دانم كيست ! تنها ديده ام سنگ مزاري كهنه، زير يك بوته ي خار گوشه ي قبرستان.

"اي كه پنهان در تاريكي شب دست به دعا برداشته اي ياد كن از من كه دستهايم از خاك گور انباشته است و براي دعا بر نمي خيزند. آن هنگام كه چشمهايت اشك مي ريزد ياد كن چشمهاي مرا كه پلكهايم به آن چسبيده و غبار لحد به آن سرمه كشيده است. چشمهاي من لياقت اشك ريختن براي خدا نداشت. تو به جاي من اشك بريز و هديه اي براي من بفرست. اي مجاهد شبهاي بلند زمستاني، مي داني وقتي در قنوت وتر نمازت جمله ي «اللهم اغفر لفلاني ...» را به زبان مي آوري چقدر با حسرت به دهان تو مي نگرم. بلكه امشب نام مرا بگويي. هر چند اثري از نامم باقي نمانده است. امشب من به تو دو روايت از روايات سرور دو عالم حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله درباره شب زنده داري هديه مي كنم تو هم اگر عمل كردي دعايت را به من هديه فرما. روايت شده است: «هنگامى كه فصل زمستان مى‏آيد منادى ندا مى‏دهد: اى اهل قرآن! شب طولانى شد براي نماز خواندن شما، و روز كوتاه شد براى روزه گرفتن شما ...»(1)

تا شما چگونه از نعمت شب استفاده كنيد، چرا كه شب اگر براي بعضي زمان تفريح و عيش و نوش، و براي بعضي زمان خواب و استراحت، يا حتي براي عده اي غم انگيز است يا زمان شدت گرفتن دردها و رنجهاست، بالاخره براي بعضي هم فرصت ديدار با خداست. فرصت نظربازي همان خاكيان بي ادعايي كه در نهايت اختفاء در گوشه اي تاريك با خداي خود حرف مي زنند و عذاب خدا را از اهل زمين دور مي كنند. هر چند زمينيان دوستشان نداشته باشند و گراميشان ندارند. اينها همانهايي هستند كه در آسمان شناخته شده تر از زمين اند. همان طور كه آسمان ستاره هاي درخشاني به اهل زمين نشان مي دهد زمين هم ستاره هاي نوراني خودش را به آسمانيان نشان مي دهد. ستارگاني كه تمام طول شب در دامن سجاده ها مي تابند.

و باز رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرموده: همانا خانه‏هايى كه در آنها نماز شب و قرآن‏ خوانده مى‏شود آسمان را روشن مي كنند همان طورى كه ستارگان‏ درّى زمين را روشن مي نمايند.(2)

و بدانيد به يقين كه هيچ چيز، مؤمن را به خدا از نماز شب و تسبيح گفتن و مناجات و نيايش پروردگار عزيز حميد و استغفار از گناه و دعاها و نماز شب با حالت گريه و خشوع نزديك تر نمي كند پس از آنها خواندن قرآن تا طلوع صبح و نماز شب را به نماز صبح متصل كردن. پس من مژده مي دهم آن بنده را به گشايش روزى بدون رنج و زحمت در دنيا و به سلامتى بدن. و نيز او را مژده ميدهم كه هر گاه بميرد به خاطر نور اين نماز شب تا روز رستاخيز، با نعمت و روشنى بهشتى در قبرش قرار گيرد و نيز او را مژده دهم كه خداى تعالى از او حسابى نخواهد و فرشتگان را فرمان دهد كه او را در بلندترين درجات بهشت واردش كنند در همسايگى محمّد و اهل بيتش _ صلوات الله عليهم _ پس قدر اين فرصت را بدانيد كه چه عاقبت خوبى است مادامي كه از عجب و ريا سالم بماند.(3)

البته زمين جز اينها ستاره هاي ديگري هم دارد. ستاره هايي كه سالها پيش، از ميان سجاده ها مي درخشيدند اما هم اكنون زير خاكند و قبرستاني را به نور صورتشان منور كرده اند. ستاره هايي همچون آيت الله بهجت عزيز _ رحمة الله عليه _ كه اگر چه عطر استغفارشان از زمين ربوده شده است، اما اهل قبور از نورشان بهره گرفته اند. و خدا مي داند وقتي جسم شريفشان را درون قبر نهادند چه زندانياني كه از عذاب قبر آزاد شدند و چه سروري كه بين قبور برپا شد كه مردي از ديار شب زنده داران به قبرستان ما سفر كرده است.

پي نوشت ها :

1- إِذَا كانَ الشِّتَاءُ نَادَى مُنَادٍ يا أَهْلَ الْقُرْآنِ قَدْ طَالَ اللَّيلُ لِصَلَاتِكمْ وَ قَصُرَ النَّهَارُ لِصِيامِكمْ.(مشكاة الأنوار في غرر الأخبار، ص: 57)

2- و قَالَ النَّبِي صلي الله عليه و آله‏ إِنَّ الْبُيوتَ الَّتِي يصَلَّى فِيهَا بِاللَّيلِ وَ يتْلَى فِيهَا الْقُرْآنُ تُضِي‏ءُ لِأَهْلِ السَّمَاءِ كمَا تُضِي‏ءُ الْكوَاكبُ الدُّرِّي لِأَهْلِ الْأَرْض.‏(إرشاد القلوب إلى الصواب، ج‏1، 92)   

3 - همان .

چرا صفر را صفر ناميده اند؟ ( اعمال ماه صفر)

ماه صفر كه بنا به روايتي ، روز اول آن روز واردشدن كاروان اسراي كربلا به شام است و حوادث تلخ ديگري از جمله شهادت دختر 3 ساله امام حسين (ع)،رحلت جانگداز پيامبر اكرم (ص) در روز 28 اين ماه  واقع شده و پايان ماه نيز مصادف با شهادت هشتمين پيشواي شيعيان امام رضا (ع) مي باشد.

چرا صفر را صفر ناميده اند؟

در نامگذاري اين ماه، دو وجه ذكر كرده ‏اند:

1. از «صُفْرَة (زردي)» گرفته شده؛ زيرا زمان انتخاب نام، مقارن فصل پاييز و زردي برگ درختان بوده است.

2.از «صِفْر (خالي)» گرفته شده؛ زيرا مردم پس از پايان ماه‏هاي حرام، رهسپار جنگ مي‏ شدند و شهرها خالي مي‏ شد.

اين ماه، معروف به شومي و بدشگوني است. از پيامبر اكرم (ص) درباره ماه صفر، چنين نقل شده است:

هر كس خبر تمام شدن اين ماه را به من دهد، بشارت بهشت را به او مي‏دهم.

برخي اعمال ماه صفر

1-در اين ماه، به دادن صدقه اهتمام بيشتري شود

 پيامبر اكرم (ص) در باب صدقه دادن مي فرمايند : " لبخند تو بر روي برادرت صدقه است ، امر به معروف و نهي از منكر كردنت صدقه است ، رهنمايي كسي كه راه را گم كرده صدقه است و دور كردن سنگ و خا ر و استخوان از راه صدقه است . "

2-براي ايمني از بلاها، دعاي زير هر روز ده مرتبه خوانده شود:

يا شَديدَ الْقُوي‏ وَيا شَديدَ الْمِحالِ يا عَزيزُ يا عَزيزُ يا عَزيزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِكَ جَميعُ خَلْقِكَ فَاكْفِني‏ شَرَّ خَلْقِكَ يا مُحْسِنُ يا مُجْمِلُ يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّي‏ كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ وَصَلَّي اللَّهُ عَلي‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ‏ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ! (مفاتيح الجنان)
اي سخت نيرو، و اي سختگير! اي عزيز، اي عزيز، اي عزيز! خوارند از بزرگي‏ات همه خلقت. پس كفايت كن از من شرّ خلق خودت را، اي احسان بخش! اي نيكوكار! اي نعمت بخش! اي عطا دِه! اي كه معبودي جز تو نيست! منزّهي تو! به راستي من از ظالمانم. اجابت كرديم برايش و نجاتش داديم از غمّ و همچنين نجات دهيم مؤمنان را، و رحمت كند خدا بر محمّد و آل پاك و پاكيزه‏اش!

3-ـ «سيّد بن طاووس» نقل كرده است: در روز سوم ماه صفر، دو ركعت نماز بخوان كه در ركعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انّا فتحنا» (فتح) و در ركعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحيد» قرائت شود و پس از سلام نماز، صد بار صلوات بفرست و صد بار آل ابى سفيان را لعنت كن و صد مرتبه استغفار نما و آنگاه حاجت خويش را از خداوند بخواه. (ان شاء اللّه به هدف اجابت مى رسد).( اقبال، صفحه 587)
4ـ در روز اربعين (بيستم ماه صفر) زيارت امام حسين(عليه السلام) مستحبّ است و مورد تأكيد قرار گرفته. در روايتى كه «شيخ طوسى» از امام حسن عسكرى(عليه السلام) نقل كرده، چنين آمده است: نشانه هاى مؤمن پنج چيز است: به جاى آوردن پنجاه و يك ركعت نماز (17 ركعت نماز واجب و 34 ركعت نافله) و زيارت اربعين (امام حسين(عليه السلام)) و انگشتر را بر دستِ راست نهادن، و پيشانى را به هنگام سجده بر خاك گذاردن و بسم الله الرّحمن الرّحيم را در نماز بلند گفتن.(2)

مناسبت هاي ماه صفر

اوّل ماه صفر:

آغاز جنگ صفّين، مطابق نقل مورّخان در سال 37 هجرى است. جنگ صفّين از سوى اميرمؤمنان(عليه السلام) و لشكريانش، در برابر معاويه و سپاه غارتگر شام، آغاز شد و مدّت 110 روز طول كشيد،(2) و در آستانه شكست لشكر شام، عمرو عاص خدعه اى به كار زد و قرآن ها را بر سر نيزه كردند و داستان تأسّف بار حكمين پيش آمد.
همچنين در اين روز در سال 61 هجرى (بنا بر روايتى) سرِ مبارك حضرت سيّدالشّهدا(عليه السلام) را همراه كاروان اهل بيت(عليهم السلام)وارد شهر شام كردند.

دوم ماه صفر:

روز شهادت زيد بن على بن الحسين(عليه السلام) پس از قيام بر ضدّ بنى اميّه در سال 120 هجرى است; وى به هنگام شهادت 42 سال داشت.

هفتم ماه صفر:

بنا بر نقل شيخ مفيد و كفعمى، روز شهادت امام حسن مجتبى(عليه السلام) است.
همچنين ولادت امام كاظم(عليه السلام) طبق روايتى در سال 128، در اين روز در منطقه «ابواء» (محلّى ميان مكّه و مدينه) واقع شده است. اين روز از جهتى روز حزن و از جهتى روز سرور است.

بيستم ماه صفر:

روز اربعين امام حسين(عليه السلام) است; بنابر نقل جمعى از بزرگان مانند شيخ مفيد، شيخ طوسى و كفعمى، جابر بن عبداللّه انصارى در اين روز براى زيارت امام حسين(عليه السلام) به كربلا آمد و همين روز، روزى است كه اهل بيت امام حسين(عليه السلام) طبق روايتى از شام به مدينه آمدند.

ولى در ارتباط با آمدن اهل بيت حسينى(عليه السلام) در روز اربعين به كربلا ميان مورّخان گفتگوست; مرحوم حاج شيخ عبّاس قمى در «منتهى الآمال» از سيّد بن طاووس نقل مى كند كه اهل بيت حرم حسينى(عليه السلام) در مسير بازگشت به مدينه، نخست به كربلا آمدند و زمانى به آنجا رسيدند كه جابربن عبدالله انصارى و گروهى از بنى هاشم به زيارت امام حسين و يارانش آمده بودند (و با توجه به اينكه جابر در بيستم صفر به كربلا آمد، بنابراين اهل بيت نيز ورودشان به كربلا همان روز بود).
اما مرحوم حاج شيخ عباس قمى با توجه به نقل ديگر مورّخان و قرائن و شواهد ديگر، ورود اهل بيت(عليهم السلام) را در بيستم صفر (اربعين حسينى) به كربلا بسيار بعيد مى داند و از شيخ مفيد و شيخ طوسى نقل مى كند كه اهل بيت(عليهم السلام) روز بيستم صفر از شام به مدينه مراجعت كردند.

بيست و هشتم ماه صفر:

در چنين روزى، در سال يازدهم هجرى، رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) وفات يافت و همه مورّخان اتّفاق دارند كه روز وفات آن حضرت، روز دوشنبه بود و آن حضرت به هنگام وفات شصت و سه سال از عمر مباركشان مى گذشت.
همچنين بنا بر نقل جمعى از علما و مورّخان، روز بيست و هشتم صفر سال 50 هجرى، روز شهادت امام حسن مجتبى(عليه السلام) است و اين روايت بيشتر در ميان شيعيان مشهور است تا روايت هفتم ماه صفر.

روز آخر ماه صفر:

بنا بر قول «شيخ طبرسى» و «ابن اثير» آخر ماه صفر سال 203 هجرى، روز شهادت امام رضا(عليه السلام) است كه در سنّ پنجاه و پنج سالگى، توسّط مأمون عبّاسى مسموم شده و به فيض شهادت نائل آمدند.

منبع: qudsonline.ir